Wielki Czwartek jest pamiątką Wieczerzy Pańskiej. Jest to wspomnienie ustanowienia Sakramentu Eucharystii i Sakramentu Kapłaństwa. Apostołowie usłyszeli: Bierzcie i jedzcie ... , to czyńcie na Moją pamiątkę. Ofiarujcie się Panu Bogu razem z kapłanem. Dzwony głoszą prymat Chrystusa nad śmiercią. Obnażony ołtarz ma nam przypominać o całkowitym uniżeniu Chrystusa i przygotować do Triduum Wielkiego Piątku. Liturgię Wielkiego Czwartku, pamiątki Wieczerzy Pańskiej i zarazem ustanowienia Sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa, 13 kwietnia 2017 r. odprawiało trzech księży: główny celebrans Liturgii proboszcz ks. Gabriel Marciniak, ks. dr Radosław Kacprzak – kapelan Szpitala na Józefowie w Radomiu i wikariusz ks. Arkadiusz Wójcik. Ks. Gabriel powiedział: zgromadziliśmy się na Eucharystii, która ma dziś szczególny wymiar, bo w Wielki Czwartek sprawował ją Pan Jezus. Dziś będziemy przeżywać wszystkie wydarzenia Męki Pańskiej od pojmania aż do śmierci Pana Jezusa. W tym uroczystym dniu msza św. była w intencji kapłanów sprawujących tę świętą Eucharystię i za ks. Mariusza Turczyka, dyrektora Domu Księży Seniorów w Radomiu.
Oprawę liturgii Wielkiego Czwartku zapewnili: ministranci, ADS i  chór połączony ze scholą. W tym dniu starszy ministrant Wojciech Gruszczyński zapowiadał co się wydarzy i mówił o znaczeniu poszczególnych symboli tego dnia (Triduum Paschalnego): za chwilę zaśpiewamy Chwała na wysokości i rozlegną się wszystkie dzwony, a później ucichną.
W homilii ks. Radosław powiedział, że często widzi ludzi wychodzących z Eucharystii, że są smutni, a przecież to jest spotkanie ze Słowem Bożym. Eucharystia jest jednym z najważniejszych darów, których nie umiemy docenić. to jest niezwykły dar uczestniczenie w Eucharystii. Czym jest zatem Eucharystia i sakrament kapłaństwa dla mnie osobiście? Czy pozwalam, żeby Jezus Eucharystyczny kierował moim życiem? Dla nas kapłanów jest to bardzo ważny dzień, bo podczas Krzyżma odnowiliśmy ten Sakrament. Przytoczył wiele przykładów z wyjazdów do kolegów na misje, gdzie ludzie tęsknią za kapłanem, by odprawił Eucharystię. Dlatego jesteśmy dziś, aby modlić się za kapłanów, aby nigdy nie zabrakło kapłanów i powołań. (...) Dziękuję Ci Panie, że jesteś z nami w Eucharystii, dziękuję za kapłanów sprawujących Eucharystię. (...) Każdy kapłan jest słabym człowiekiem i dlatego was, o tę modlitwę prosimy.
W imieniu parafian i wspólnot modlitewnych życzenia i kwiaty złożyły liderki Wspólnot: Elżbieta Mazan, Maria Zakrzewska i Rozalia Sitkowska.
Kulminacyjnym momentem liturgii Wielkiego Czwartku było przeniesienie Najświętszego Ciała Jezusowego do Ciemnicy. Chwila cichej Adoracji Jezusa dla wszystkich uczestników celebracji i błogosławieństwo zakończyły tę piękną liturgię. Po tym rozpoczęła się adoracja Pana Jezusa w Ciemnicy prowadzona przez Wspólnotę Krwi Chrystusa, która miała charakter dziękczynny za ustanowienie Sakramentu Eucharystii i Sakramentu Kapłaństwa. Później Pana Jezusa w Ciemnicy adorowali członkowie Kółek Żywego Różańca.

Wpisała: Rozalia Sitkowska, fot. Paweł Trojanowski

W Niedzielę Palmową, w siedem dni przed Wielkanocą Kościół wspomina triumfalny wjazd Chrystusa do Jerozolimy. Jest to dzień inicjujący Wielki Tydzień, czas szczególnego wyciszenia, przeżywania Paschy Jezusa – Jego Męki i Zmartwychwstania. W tradycji polskiej Niedziela Palmowa jest najbardziej barwnym świętem, bowiem wszyscy przynoszą palmy do poświęcenia. W tym dniu zamiast kazania wierni wysłuchują Ewangelii Męki Pana Jezusa Chrystusa według Świętego Łukasza (Łk 22,14-23.56), w naszej Parafii w wykonaniu ministrantów. Na Mszy świętej o 10:30, którą celebrował wikariusz ks. Arkadiusz Wójcik, czytali Wojciech Gruszczyński oraz Rafał i Mateusz Balcerzak. Msza św. o 12:00 rozpoczęła się czytaniami przy Krzyżu Misyjnym. Następnie proboszcz ks. Gabriel Marciniak poświęcił palmy i ze śpiewem Chwała Królowi Dawidowemu wierni weszli do Kaplicy. Na tej Mszy świętej Ewangelię czytali Rycerze Kolumba (Krzysztof Jędra, Paweł Przybyłek, Zbigniew Morgaś) wraz  z proboszczem ks. Gabrielem Marciniakiem.
Wielu parafian, tego dnia, przyniosło do poświęcenia piękne palmy, które wykonane były przez panie skupione wokół Caritasu. Radość ich była tym większa, że parafianie chętnie kupowali palmy, nie szczędząc pieniążków na piękny cel - budowę Kościoła. Należy dodać, iż rozeszły się wcześniej niż przewidywano. Bóg zapłać za wsparcie budowy Kościoła!

Wpisała: R. Sitkowska, fot. Wojciech Sitkowski

7 marca 2017 r. w pierwszy piątek miesiąca odbyła się Droga Krzyżowa ulicami parafii począwszy od Radosnej, przez Wietrzną, Parkową, Warszawską i z powrotem Radosną do Kaplicy. Drogę tę poprzedziła Msza święta wynagradzająca Najświętszemu Sercu Jezusowemu za grzechy nasze i popełnione na terenie parafii. Drogę krzyżową poprowadził w tym dniu proboszcz ks. Gabriel Marciniak wraz z dwiema osobami z Odnowy w Duchu Świętym Maranatha (Zofią Kroczak i Jolantą Strzałkowską). Krzyż niesiony był przez Rycerzy Kolumba, którzy też dbali o nasze bezpieczeństwo. Wszyscy uczestnicy śpiewali pieśni zaintonowane przez organistkę Katarzynę Bednarską i Maćka Nowikowa. Rozważaniom poszczególnych stacji towarzyszyły słowa Pisma Świętego (Iz 49, Iz 52, Iz 53, Lm 1-3, Łk 23) oraz modlitwy - prośby skierowane do Pana Jezusa. Słowa te były wypowiadane w naszym imieniu, tak aby każdy w sercu mógł wzmocnić swoją prośbę:
Pomóż mi Panie być odważnym Twoim świadkiem, bym wiernie trwał przy Tobie i nie skazywał Cię ponownie na śmierć swoimi grzechami. (...) Proszę Cię Jezu o ramiona, które potrafią przytulić, obronić, udźwignąć każdą ludzką troskę i zasłonić przed złem. (...) Wskazuj mi Panie drogę do powstawania.  (...) Daj nam czuć Panie Jezu obecność Twojej Matki na drodze naszego życia, daj nam Jej serce i mądrość cierpienia.
Warte przemyślenia były też prośby: Dajesz mi Panie codziennie okazję do tego, aby dźwigać krzyże innych. (...) Proszę Cię Panie o Twój obraz w moim sercu, spojrzeniu, w słowach, gestach. (...) Dziękuję Ci Panie za sakrament pokuty, w którym dźwigasz mnie Panie, gdy upadnę. (...) Panie Jezu przyjdź mi z pomocą w chwilach próby miłości. (...) Modlę się do Ciebie Panie za tych, którzy niszczą swoje ciało lub innych. (...)
W końcowych stacjach: (...) Całuję Jezu Twe rany i proszę o serce, które ukocha Cię ponad wszystko. (...) Proszę Cię Panie o odwagę umierania za innych. (...) Maryjo Matko Chrystusa i moja ucz mnie jak odczytywać sens wydarzeń choćby były najtrudniejsze. (...) Zbawicielu, uwielbiamy Cię za Twoje zwycięstwo nad szatanem, grzechem i śmiercią (...) chcemy Ciebie naśladować żyjąc ofiarnie dla Boga i ludzi.

W zakończeniu proboszcz ks. Gabriel podziękował Panu Jezusowi za Jego mękę i śmierć na Krzyżu, aby nas wykupić z rąk szatana. Podziękował za przygotowanie rozważań i wszystkim wspomagającym go w prowadzeniu tej drogi, dźwigającym krzyż i uczestnikom. Na koniec pobłogosławił obecnych.

Wpisała: R. Sitkowska, fot. Paweł i Franciszek Trojanowski

W Uroczystość Zwiastowania Pańskiego Diecezja Radomska obchodziła 25-lecie istnienia. W Katedrze NMP w Radomiu miała miejsce uroczysta Msza Święta, której przewodniczył ks. arcybiskup Wacław Depo. W homilii położył nacisk na całkowite zawierzenie Panu Bogu - tak jak Maryja. Na zakończenie Mszy Świętej biskupi radomscy wręczyli delegacjom parafialnym świecę i Różaniec Fatimski (poświęcony w Fatimie 20 marca 2017 r.), na którym wierni będą modlili się w czasie Jerycha Różańcowego w swoich parafiach przez najbliższe 300 dni. Naszą parafię reprezentowali: proboszcz ks. Gabriel Marciniak i trzy zelatorki KŻR: Elżbieta Mazan, Maria Fundowicz, Maria Zakrzewska.

W naszej Parafii Jerycho Różańcowe rozpoczęło się podczas Mszy Świętej w niedzielę o godz. 18-tej. Poprzedziła ją procesja, podczas której wniesiono Różaniec Fatimski (E. Mazan) oraz świecę (M. Fundowicz).
Głównym celebransem Eucharystii był proboszcz ks. Gabriel Marciniak, który zawiesił Różaniec na specjalnie przygotowanym cokole, na którym stała figura Niepokalanego Serca Maryi - wizerunek Fatimski Maryi.

A następnie podniósł świecę mówiąc: Światło Chrystusa!
W niedzielnej homilii rekolekcjonista powiedział: dzisiaj obchodzimy Jerycho Różańcowe. Żydzi chodzili siedem razy wokół Jerycha, aż mury runęły. Ratunek jest w modlitwie. Maryja jest tym ratunkiem. Dziś obchodzimy 100-lecie Objawień Fatimskich, które są odpowiedzią na szalejący ateizm w Rosji. Już w 1937 Pius XI napisał ostrzeżenie przed ateizmem i fałszywymi prorokami. Poznacie ich po owocach: palono ikony, zniszczono sobór Chrystusa Zbawiciela, zamordowano 45 tys. księży. Walka z Bogiem trwała wiele lat, zanim komunizm upadł. Objawienia Fatimskie były odpowiedzią po pierwsze na grzech, aby obudzić sumienie, po drugie - tylko Bóg może nas ocalić, po trzecie - wprowadzenie nabożeństwa wynagradzającego zniewagi i bluźnierstwa przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi, po czwarte - obietnica zwycięstwa przez Niepokalane Serce Maryi.
Następnie rekolekcjonista przypomniał: nie narzekać, bo narzekanie niszczy nasz mózg; pozytywnie myśleć, aktywizować wdzięczność i nade wszystko dziękować Bogu. Znajdź czas i powiedz: Jezu kocham Ciebie!
A była po temu wspaniała okazja, bo bezpośrednio po Eucharystii nastąpiło wystawienia Najświętszego Sakramentu i rozpoczęło się 24-godzinne Jerycho Różańcowe.
Wpisała: Maria Zakrzewska, fot. Paweł Trojanowski