W dniu 15 listopada, jak każdego 15 miesiąca, zgromadziliśmy się w naszej świątyni na nabożeństwie i mszy św. Apostolstwa Dobrej Śmierci. Wspólnotę tę dwanaście lat temu założyła w naszej parafii pani Rozalia Sitkowska. Organizowała tę Wspólnotę, zapisywała członków, organizowała dni skupienia, koordynowała róże różańcowe. Była także odpowiedzialna za kontakty z Górką Klasztorną, gdzie jest centrum Apostolstwa Dobrej Śmierci w Polsce. Jednak od kilu miesięcy pani Rozalia boryka się z problemami zdrowotnymi. Dlatego postanowiła zrezygnować z przewodniczenia tej wspólnocie. Za wieloletnią pracę dziękujemy bardzo serdecznie pani Rozalii. Będzie ona teraz honorową zelatorką Wspólnoty. Polecamy ją naszym modlitwom. Po mszy św. Apostolstwa odbyło się krótkie spotkanie, na którym została przedstawiona nowa zelatorka Apostolstwa Dobrej Śmierci. Jest nią nasza parafianka, pani Anna Sulisz, która przejęła już obowiązki we wspólnocie. Prosimy wszystkich członków apostolstwa o modlitwę w int. nowej zelatorki oraz o pomoc w prowadzeniu Apostolstwa.

Przekazuję też słowo od pani Rozalii Sitkowskiej.

 Dziękuję  bardzo za 12 lat współpracy z Ks. Proboszczem i wszystkimi członkami ADS pod okiem naszej ukochanej Matki Patronki Dobrej Śmierci. Ufam, że Mateńka nasza wyprosi mi siły do towarzyszenia Wspólnocie w dalszych działaniach podejmowanych przez moje wspaniałe Koleżanki i Kolegów. Pani Ani dziękuję za podjęcie wyzwania prowadzenia Wspólnoty najbliższej mojemu sercu. Jako niewolnik Maryi i członek Niewidzialnego Klasztoru św. Jana Pawła II pragnę jeszcze pozostawić  widzialny znak mej modlitwy przez ręce Maryi.

Serdecznie wszystkich pozdrawiam i błogosławię

Rozalia Sitkowska, zelatorka.

15 września 2020 r. z racji uroczystości Matki Bożej Bolesnej główna Msza św. odpustowa została odprawiona w dniu patronalnym, tj. we wtorek o 18:00. Głównym celebransem mszy św. odpustowej był i wygłosił kazanie ks. Maciej Korczyński, proboszcz parafii św. Rodziny w Radomiu.
Ponadto mszę św. współcelebrowało łącznie dziewięciu kapłanów:
ks. kan. Krzysztof Ćwiek, dziekan Dekanatu Radom-Centrum, ojciec Stanisław Górka, Gwardian zakonu Ojców Bernardynów, ojciec Jan Noszczak, superior Kościoła rektoralnego pw. Trójcy Przenajświętszej, ks. Mariusz Turczyk, dyrektor Domu Księży Seniorów w Radomiu, ks. Jacek Mosionek, ks. Mirosłąw Nowak, ks. Kryspin Rak, ks. Andrzej Tuszyński oraz nasz proboszcz ks. Gabriel Marciniak.

W Liturgii Słowa brali udział przedstawiciele wspólnot parafialnych: I czytanie Wiesława Płatek z ADS, Psalmy śpiewał Maciej Nowikow, II czytanie Elżbieta Mazan z KŻR. Ewangelię odczytał i wygłosił homilię ks. Maciej Korczyński:
Ksiądz rozpoczął homilię od stwierdzenia” Niezwykły to dzień, w którym czcimy Boleści Serca Maryi. Patrzymy na Nią poruszeni i rozważamy, to co Ją dotknęło. Jej życie przeniknięte było zmaganiem, troską. Zapowiedź Symeona już wskazywała na ten fakt „Jej Serce przeniknął miecz boleści”.
Maryja szła przez swoje ziemskie życie niosąc swoistą troskę, trud. W tradycji kościelnej przyglądamy się jej boleściom, chcemy jej towarzyszyć, choć  nie da się cudzego bólu zrozumieć, ale trzeba być z człowiekiem, który cierpi.
Maryja jest już obecnie w niebie, nie cierpi, jest zanużona w tajemnicy Boga, ale jej serce jest zatroskane o nas ludzi i ta troska jest jej boleścią. Ranią jej serce grzechy, bluźnierstwa.
Przypatrzmy się boleściom Maryi:
1.    Narodzenie Jezusa w ubóstwie, w  nieprzyjęciu przez ludzi, w odrzuceniu. Jest to boleść matki zatroskanej o los dziecka i ta boleść będzie jej towarzyszyć przez całe życie. tu można pomyśleć o wszystkich matkach, które drżą o swoje dzieci. Pamiętajmy, że Maryja jest przy każdym z nas, gdy troszczymy się o bliskich.
2.    Ucieczka do Egiptu- tu pojawia się cierpienie, kiedy nie można być wśród bliskich. To jest cierpienie wygnania. wielu ludzi obecnie doświadcza obcości w różnych środowiskach, lęku, ubóstwa.
3.    Zagubienie Jezusa w świątyni-Maryja czuje ogromny niepokój „Z bólem serca szukaliśmy ciebie”. Gdy zgubi się dziecko przychodzi poczucie winy, serce rozdziera niepokój, panika. Ta boleść Maryi pokazuje ze wiele rzeczy od nas nie zależy, wiele nas zaskakuje. Możemy tu myśleć o tych, którzy zagubili Boga. Rodzice cierpią gdy ich dzieci żyją, jakby Boga nie było. Jest to ból zagubienia. Próbujemy towarzyszyć Maryi przy bólu zagubienia, ale Ona też jest z nami.
4.    Największa boleść Maryi, kiedy idzie drogą krzyżową. Maryja była gotowa pójść za Jezusem , bo miłość kazała Jej tak to przeżywać. Kiedy przeżywamy podobne sytuacje- cierpienia, choroby, umierania Ona jest przy nas, tak jak przy Jezusie. Co Jej dawało siłę, by znosić tę boleść. Wiara-bezwarunkowo wierzy Bogu. Wierzy słowu Boga, bo wie, że Bóg ma prawo poprowadzić historię Syna Boga i  człowieka tak jak Bogu się podoba, do zbawienia. Nawet jeśli ta droga wiedzie przez ból, cierpienie, to zbawienie jest najważniejsze. Wiara Maryi była niezachwiana.
Wiara nie zmniejsza cierpienia, wręcz przeciwnie. Trzeba nauczyć się przeżywać wszystko w duchu wiary. Jeżeli prosimy o to Boga przez pośrednictwo Maryi, to wiemy, że Ona wyprosi łaskę wiary. Cierpienie i krzyż są narzędziem w drodze do zbawienia.
Prosimy o wiarę, byśmy umieli przejść przez różne doświadczenia życiowe, by Jej współcierpienie przyczyniło się do zbawienia świata. Nasze współcierpienie może również przyczyniać się do zbawienia świata. Niech Maryja wyprasza łaskę silnej wiary, byśmy ofiarowali swoje życie Bogu i pozwolili się prowadzić takimi drogami, jakie Bóg wyznacza.
Modlitwę wiernych poprowadził alumn Michał Kaczmarczyk.
Na zakończenie proboszcz ks. Gabriel Marciniak podziękował ks. Maciejowi za wygłoszone Słowo Boże, wszystkim księżom za współkoncelebrę Eucharystii. Podziękowania skierował również do Wspólnot, Scholi z p. organistką Kasią Bednarską, poczt sztandarowych i obecnych gości oraz parafian.

Wpisała: Rozalia Sitkowska, Barbara Prażmowska, fot. Paweł Trojanowski

Uwaga. Od soboty obowiązują nowe rozporządzenia dotyczące ograniczenia ilości wiernych w kościołach na mszach świętych i nabożeństwach. Aby umożliwić naszym parafianom uczestnictwo w niedzielnej mszy św. bez obawy, że przekroczymy limit wiernych, od niedzieli wprowadzamy dodatkową mszę św. o godzinie 13.00. Zapraszamy, aby zaplanować uczestnictwo we mszy świętej o tej godzinie. Jednocześnie informujemy, że o godz. 7.00 i 18.00 jest najmniejsza frekwencja wiernych. Możemy więc wybierać także i te msze święte. Szczęść Boże i do zobaczenia na Eucharystii. Ks. Gabriel Marciniak, proboszcz.

W sobotę 12 września 2020 o godz. 6.00 grupa pielgrzymów, składająca się z 28 osób, wyjechała na pielgrzymkę do Częstochowy, zorganizowaną przez proboszcza ks. Gabriela Marciniaka i p. Marię Zakrzewską. Cieszymy się, że ta pielgrzymka doszła do skutku, pisze na fb proboszcz, zwłaszcza, że cały świat i Polska biedzi się od ponad pół roku z pandemią koronawirusa. Dlatego też tak ważnym jest, że aż tyle odważnych osób pojechało do Pani Jasnogórskiej, aby modlić się i dziękować za wszystkie łaski minionego roku w intencji parafii i parafian. Dodam, że była to jedyna pielgrzymka w 2020 roku, jakże ważnym ze względu na 100-lecie Urodzin Wielkiego Polaka papieża św. Jana Pawła II, 100-lecie Bitwy Warszawskiej i wielką determinację proboszcza. Uzasadnionym jest, że nie mogąc uczestniczyć w tej pielgrzymce poprosiłam o relację p. Basię Trybuła.
Witaj! Nie mam polotu do pisania! Radość, że jedziemy do Matki Częstochowskiej była w oczach każdego pielgrzyma od chwili kiedy autokar ruszył. Procedury kovidowe zachowano! Tylko członkowie rodzin siedzieli razem. Reszta pojedynczo! Jedna z rodzin to 3 pokolenia babcia córka i wnuczki to piękna ciągłość tradycji pielgrzymowania do Częstochowy! Na Jasnej Górze spokojne i rozmodlone tłumy w każdym wieku. W sobotę było święto służb skarbowych i celnych. Dziękowano Matce za opiekę. Zdjęcia prywatne  z Częstochowy przesłała Marysia. To Marysia była z mamą i córką swą oraz synem brata. Info z prośbą o zdjęciach doszło do mnie w chwili, kiedy już wyjeżdżaliśmy z Częstochowy. Dlatego zbiorowe ksiądz proboszcz wykonał w Skrzyńsku, które to nawiedziliśmy w drodze do Radomia. Piękny kościół, gdzie do teraz Matka Boża dokonuje cudów. Fundator kościoła P. Dunin pobudował ok 70 kościołów w okolicy. Sam również został cudownie uzdrowiony po okaleczeniu jak Jurand ze Spychowa. Przywrócone mu zostały wzrok i mowa. Wokół kościoła przepiękna droga krzyżowa. Postacie są naturalnej wielkości z odniesieniami w rozważaniach do historii Polski. Pokazano w niej Chwałę Pana Naszego w kontekście męczeństwa naszej Ojczyzny na przestrzeni dziejów.

Wpisała: R. Sitkowska na podstawie relacji uczestników